Whisky and Wine Place Logo
Zapraszamy do największego stacjonarnego sklepu z whisky w Polsce - kliknij!
Strona GłównaSzukaj
O autorze | Whisky | Nowości | Linki | Księga Gości | Zdjęcia | Downloads | Szkolenia | Kontakt


| Whisky | Whisky szkocka | Składniki Whisky | Jęczmień

Jęczmień

Jęczmień oceniany jest ze względu na jakość w skali od 1 do 9 i tylko trzy najwyższej jakości nadają się do produkcji słodu (około 20%) ponieważ tylko one są w stanie kiełkować i rosnąć. Słodownicy zwracają uwagę na takie właściwości:
- wysoka zawartości skrobi – skrobia przekształca się w cukier, a następnie w alkohol, czyli im więcej skrobi tym więcej alkoholu.
- niewielka zawartość białka (mniej niż 1,5%) – im więcej białka tym mniej skrobi.
- niewielka zawartość azotu (mniej niż 1,7%), bowiem duża zawartość azotu wskazuje na dużą ilość białka.
- wysokie prawdopodobieństwo skiełkowania – warunek konieczny do produkcji słodu.
- dojrzałe, cieliste i suche ziarno – słodownicy nalegają by rolnicy nie zbierali jęczmienia, dopóki nie osiągnie on całkowitej dojrzałości. Jęczmień o wilgotności 16% prawdopodobnie spleśnieje podczas składowania. Ta właściwość jest coraz mniej istotna ponieważ większość jęczmienia jest sztucznie suszona.

Gorzelnicy szkoccy są przekonania, że najlepszej jakości jęczmień pochodzi ze Szkocji. Zimna zima zabija robaki w ziemi, dzięki czemu farmerzy unikają stosowania szkodliwych pestycydów, a długie północne dni pomagają koncentrować smak. Aby ograniczyć ryzyko słabych zbiorów, gorzelnicy kupują słód w całej Szkocji. Kupiec zbożowy suszy, przechowuje i sprzedaje jęczmień w partiach od 500 do 2 tysięcy ton.
Do lat 50 na rynku dominowały 2 odmiany jęczmienia: Spratt Archer i Plumge Archer. Potem pojawiła się pewna liczba krzyżówek na przykład: Proctor, Pioneer, Maris Otter (najważniejsza odmiana w latach 70) oraz Golden Promise, która pojawiła się w roku 1966 i stała się szczególnie popularna w niektórych regionach. Wspaniale rosła na wysoko położonych polach, dawała stosunkowo duże zbiory i kiełkowała szybko i równo. Gorzelnie takie jak Macallan i Glengoyne jeszcze dziś korzystają właśnie tylko z tej odmiany jęczmienia, pomimo tego że mają duże problemy w pozyskaniu tego gatunku. W latach 80 popularne stały się takie odmiany jak: Halcyon, Pipkin i Puffin. W roku 1991 prawie 25% areału jęczmienia przeznaczonego do słodowania obsadzono Camarque. W późniejszych latach 90 królowały zaś Optic, Chariot, Derkado, Delibes i Prisma. Dziś najczęściej uprawianymi odmianami są Optic, Chariot i Decanter.

Znawcy tematu uważają, że odmiana jęczmienia nie ma żadnego wpływu na smak whisky. Destylacja jest procesem tak gwałtownym, a poziom alkoholu tak wysoki, że nie może w ogóle być mowy o jakimś charakterystycznym smaku pochodzącym z konkretnej odmiany jęczmienia. Faktem jednak jest, że niektóre odmiany wytwarzają większą ilość estrów niż inne, jęczmień ozimy jest generalnie mniej estrowy, niż jęczmień jary i dlatego właśnie gorzelnie z Highlands go nie kupują. Wynika jednak z tego, że jęczmień używany przez słodowników ma wpływ na proces produkcji, a odmiana jęczmienia na smak whisky, choć w niewielkim stopniu.

Na naszej stronie stosujemy pliki cookies, które umożliwiają prawidłowe działanie portalu oraz dostosowanie treści do potrzeb użytkownika. W każdej chwili można zmienić ustawienia dotyczące cookies tak, aby nie były one zapisywane. Korzystanie ze strony bez zastosowania takich zmian, oznacza, że cookies zostaną zapisane. Dowiedz się więcej.

Zamknij powiadomienie

Whisky, Whiskey: Szkolenia, Kursy, Degustacje

| O Autorze  | Whisky  | Nowości  | Linki  | Księga Gości  | Forum  | Zdjęcia  | Kontakty  | Downloads  | Szkolenia  | Mapa strony  | Polityka Cookies  |
| Degustacja cygar  | Degustacja whisky  |