Torf

Torf jest kwaśnym produktem częściowego rozkładu roślin bagiennych, takich jak torfowiec, wrzos, turzyca i trawy – kompozycja zależy od położenia torfowiska. Do powstania torfu konieczne są obfite opady, niska temperatura i słabo przepuszczalna gleba. Najstarsze torfowiska mają nawet 10 tysięcy lat, a warstwa torfu sięga tam 9 metrów w głąb.  Kiedyś gdy torfu było pod dostatkiem, był on najbardziej ekonomicznym rozwiązaniem do suszenia słodu dla gorzelni z Highlands. Początkowo zakłady produkujące whisky miały bogate złoża torfu na terenach zakładowych, ale w latach 20 XX wieku gorzelnie musiały poszukiwać torfu coraz dalej od domu. Robotnicy z gorzelni Glenmorangie wyspecjalizowali się w wyprawach na północ do Forsinard w Sutherland. Gorzelnie z rejonu Speyside sprowadzały torf z okolic Pitsligo w Aberdeenshire, który był tak twardy jak węgiel i wyróżniał się przenikliwym aromatem.

Właściwości torfu rozróżnia się w zależności od miejsca z którego pochodzą. Torf z Lowlands zawiera więcej substancji roślinnej, ma luźniejszą i bardziej miękką  konsystencję, pali się szybciej i daje więcej popiołu.  Torfowiska, które znajdują się w pobliżu morza nasycone są słoną wodą i czasami można w nich znaleźć kawałki wodorostów. Na wyspach Orkady torf dzieli się na fog - pełną korzeni warstwę wierzchnią, yarphie - warstwę małych korzonków i mosu – warstwę najgłębszą.
W dzisiejszych czasach można mierzyć stopień „zatorfowienia” słodu poprzez sprawdzanie koncentracji związków fenalowych w dymie. Niektóre gorzelnie, takie jak na przykład Glengoyne używają słodu niezatorfionego. Średni stopień zatorfienia w Speyside wynosi około 2 ppm, umiarkowany preferują gorzelnie z Highlands (Clynelish około 30 ppm). Producenci z Islay wolą proporcje 35 – 50 ppm (najmocniej zatorfiony jest Ardbeg 50 ppm).
Wszystkie  zakłady produkujące whisky mieszają słód zatorfiony z niezatorfionym aby uzyskać najbardziej pożądany poziom fenoli (wyjątkiem są te które używają tylko niezatorfiony słód). Jedynym wyjątkiem od tej reguły była Malt Mill Distillery z Lagavulin (1908 – 1966), która stosowała tylko słód zatorfiony, bowiem wzorowała się na whisky robionych dawniej (bardziej torfowych).