Słodowanie

Słód transportowany jest 5 tonowymi ciężarówkami do gorzelni, nawet do kilku razy w tygodniu. Następnie magazynowany jest w wysokich silosach – magazynach zbożowych. Po pewnym czasie słód zostaje przeselekcjonowany – usuwa się zwiędłe korzonki, inne zanieczyszczenia (ziemia, drobne kamyczki) i pasożyty.
Kiełkujące ziarno jęczmienia  (w tej postaci wydziela najwięcej cukru potrzebnego do fermentacji) jest nasączane wodą od 2 do 4 dni a następnie suszone w pomieszczeniach ogrzewanych żarzącym się torfem (stąd później tak charakterystyczny dla whisky posmak i zapach torfu, operacja ta trwa około 8 do 12 dni). Większość zakładów stosuje mechaniczne obracanie ziarna w celu osuszenia, ale są jeszcze destylarnie, które obracają jęczmień ręcznie. Obecnie coraz rzadziej suszy się ziarno w piecach lecz aromatyzuje się je dymem torfowym. Niektóre zakłady odrzucają torf i zamiast niego wykorzystują węgiel lub gaz (np. Scapa, Glengoyne). Najbardziej cenionym ale bardzo niewydajnym rodzajem jęczmienia jest Golden Promise. W tej chwili wszystkie destylownie przeszły na bardziej wydajny rodzaj a jedynym wyjątkiem jest Macallan. Od jakiegoś czasu  większość zakładów kupuje już gotowy słód a nieliczne np. Balvenie czy Laphroaig słodują we własnym zakresie.