Cardhu

Zakład Cardhu swoją nazwę, oznaczającą „czarną skałę”, zawdzięcza ciemnej barwie stoku Mannoch Hill. Zakład usytuowany jest u podnóża tego stoku. Kiedyś Cardhu nawyzał się Cardow, sprawa trafiła nawet do trybunału brytyjskiego o przywrócenie starej nazwy, niestety nie udało się i dlatego whisky ta znana jest teraz tylko pod nazwą Cardhu. Od 1811 roku w tym miejscu John Cumming prowadził na swojej posesji nielegalną produkcję whisky. Przy wsparciu żony unikał zręcznie skutków kontroli urzędników skarbowych. Żona Cumminga, Helen, obmyśliła sposób na unikanie w całej miejscowości problemów z urzędnikami podatkowymi. Kiedy przybyli na kontrolę do Cummingów, urządzała dla nich zakrapianą biesiadę oraz wywieszała na dachu stodoły flagę. To oznaczało dla wszystkich okolicznych nielegalnych gorzelników, by ukryć aparaturę do destylacji. Doskonała woda ze strumieni spływających z okolicznych wzgórz jako dopływy rzeki Spey oraz dostatek jęczmienia kusiły wielu farmerów do nielegalnej produkcji. Cumming jednak w końcu, w 1824 roku, zalegalizował działalność. Tę datę oficjalnie przyjmuje się za datę powstania zakładu.
Po śmierci Johna Cumminga, w 1846 roku, rodzinny interes przejął jego syn – Lewis, a następnie destylację whisky kontynuowała wdowa po Lewisie – Elżbieta.
Wkrótce okazało się, że Elżbieta objawia duży talent w produkcji i w handlu whisky. Na przylegającej do rodzinnej posesji ziemi (1,6 ha) zbudowała nowy zakład, którego moc produkcyjna wyniosła w 1886 roku 270 tysięcy litrów. W interesie pomagał Elżbiecie syn John. Nawiązali współpracę z agentami handlującymi whisky i z producentami blendów. W 1888 roku firma Elżbiety, zwanej „Królową Whisky”, podbiła rynek londyński trunkiem o nazwie Old Vatted Cardhu. Trunek ten zyskał duże uznanie smakoszy.
Cardhu jest prawdopodobnie jedynym destylatem pochodzącym ze Speyside, który nigdy nie używał określenia „Glenlivet”.
W 1893 roku Cummingowie sprzedali Cardhu firmie John Walker & Sons. Elżbieta w umowie zastrzegła, że jej syn ma objąć stanowisko kierownicze w firmie Walkerów. John Cumming objął także stanowisko menedżera Cardhu. W 1923 roku, kiedy przeszedł na emeryturę, zastąpił go syn Roland, który później został prezesem Walker & Sons.
Po drugiej wojnie światowej cały destylat Cardhu wykorzystywany był do zestawiania blendów Johnnie Walkera. Dopiero w 1960 roku na rynku pojawił się 12-letni Cardhu Single Malt. Jako single malt butelkowany jest tylko destylat, który leżakował w beczkach po bourbonie. Ten, który dojrzewał w beczkach po sherry przeznacza się do zestawiania blendów. W 65% są to blendy Johnniego Walkera.
W 1965 roku zakład został zmodernizowany, a produkcja zwiększyła się.
W 1981 roku firma Johna Cumminga zyskała oficjalną nazwę Cardhu, taką jak produkowane w zakładzie trunki.
W 2000 roku pojawiła się na rynku specjalna edycja Cardhu – Cardhu Special Reserve. Whisky ta pochodzi ze stu beczek, które zostały wcześniej, w 1982 roku, umieszczone w najlepszym miejscu piwnicy leżakowej w celu uświetnienia urodzin księcia Williama. Na rynku edycja pojawiła się, kiedy książę osiągnął pełnoletniość.

Poprawna wymowa słowa Cardhu: