Glenburgie - Glencraig
Opisywany tu zakład destylarski istniał od 1810 roku, pod pierwotną nazwą Kinflat. Został przeniesiony do wsi Alves, w pobliżu miejscowości Forres i Elgin, niedaleko zatoki Findhorn w 1829 roku i ten właśnie rok przyjmuje się za oficjalny rok otwarcia zakładu. Założycielem był niejaki William Paul (dziadek sławnego chirurga Listena Paula). Pierwotna nazwa Kinflat została zmieniona na Glenburgie w 1878 roku. Nowa nazwa, pochodząca od nazwy pobliskiego, XVI-wiecznego zamku Burgie była pomysłem ówczesnego właściciela zakładu – Charlesa Haya. Następnie, w latach 1884 – 1925 Glenburgie zarządzała spółka Alexander Fraser & Co. z Elgin. Po bankructwie Frasera zakład należał do Donalda Mustarda. Mustard powierzył opiekę nad Glenburgie kobiecie – Margaret Nicol. Od 1927 roku zakład był nieczynny, a zastój trwał do 1936 roku, kiedy Glenburgie kupiła spółka Hiram Walker z Kanady. Spółka ta w 1986 roku stała się częścią koncernu Allied – Lyons (dzisiejszy Allied Domecq).
Destylat Glenburgie jest jednym z podstawowych składników blendów Ballantine’a. W sprzedaży znalazła się podobno oficjalna wersja single malt, ale w 2002 roku Glenburgie można było kupić już tylko u niezależnych dystrybutorów, np. Gordon & MacPhail (firma ta ma w ofercie 8-letnią single malt Glenburgie i wersje rocznikowe, m. in. 1966 i 1968).
W zakładzie Glenburgie, w latach 1958 – 1981przprowadzono pewien eksperyment, a mianowicie obok dwóch dotychczasowych alembików zamontowano dwa dodatkowe, typu „Lomond still”. Dzięki temu w zakładzie można było produkować dwa odmienne malty. Alembiki „Lomond still” miały krótszą szyjkę, a w szyjkach specjalne elementy, które skraplały destylat. Były bardziej wydajne, a uzyskiwany z nich destylat charakteryzował się tym, że był bardziej oleisty, cięższy i mocniejszy. Jakością jednak nie dorównywał destylatowi pochodzącemu z tradycyjnych alembików typu „pot still”. W 1981 roku „Lomond still” rozebrano i zastąpiono tradycyjnymi. Obecnie w zakładzie działają dwa komplety alembików do podwójnej destylacji.
Whisky z eksperymentalnego „Lemond still” nadano inną nazwę – Glencraig, od nazwiska jednego z dyrektorów Ballantines – Williama Craiga. Jest to rzadko zdarzający się przypadek nadania whisky słodowej nazwiska człowieka. Glencraig był sprzedawany w niewielkiej ilości przez firmę Gordon & MacPhail.
Poprawna wymowa słowa Glenburgie:
Poprawna wymowa słowa Glencraig: