Glenlossie

Zakład Glenlossie w Speyside wybudował w 1876 roku John Duff, człowiek doświadczony w branży, ponieważ niegdyś obejmował stanowisko menedżera zakładu Glendronach.
Glenlossie znajduje się niedaleko Elgin, obok zakładu Mannochmore, nad rzeką Lossie, od której zapożyczył swoją nazwę.
Partnerami w interesach Duffa byli: szef Izby Skarbowej Morayshire Alexander Grigor Allen i członek rady miejskiej Elgin Henry Mackay. W 1897 roku na miejscu firmy John Duff & Co. powstała spółka The Glenlossie – Glenlivet Distillery Company Ltd. (nazwa ta funkcjonowała do 1918 roku).
Spółka zainwestowała w linię kolejową o długości dwóch mil, łączącą Elgin i Tomshill. Dla firmy gorzelniczej było to bardzo duże udogodnienie – usprawniło transport produktów zakładu i obniżyło koszty sprowadzania surowców. W 1930 roku zakład Glenlossie został zniszczony przez pożar. Po tym zdarzeniu dostał się w ręce Scottish Malt Distillers, a tym samym wszedł w skład DCL. W latach 1955 – 1962 Glenlossie rozbudowano i zmodernizowano. W 2002 roku zakład miał trzy pary alembików, a jego moc produkcyjna wynosiła 2,2 miliony litrów alkoholu rocznie.
Glenlossie jest jednym z nielicznych zakładów, który w procesie destylacyjnym stosuje urządzenia filtrujące, zatrzymujące pewną ilość nieskroplonego jeszcze alkoholu i kieruje go znowu do alembiku na ponowną destylację (urządzenie nazywa się purifier).
Zakład należy do firmy United Distillers, natomiast licencja destylacyjna od 1962 roku należy do firmy John Haig & Co. Destylat Glenlossie wchodzi w skład blendów White Horse, Haig’s i Johnnie Walker Black Label.
W serii Wildlife znalazł się 10-letni single malt Glenlossie. Produkty zakładu są dostępne u niezależnych dystrybutorów.

Poprawna wymowa słowa Glenlossie: