Tomintoul

Gorzelnia Tomintoul jest stosunkowo młodą destylarnią, została zbudowana w latach 1964 – 1965. Jej nazwę wymawia się jako "tomin-taul", z akcentem na ostatnią sylabę.
Powstanie zakładu zawdzięczamy dwóm firmom – Hay & MacLeod oraz W & S Strong, zajmującym się handlem whisky. Budowa została w całości sfinansowana z kapitału szkockiego.
Na początku lat 70. firmy, które założyły zakład Tomintoul połączyły się z firmą Whyte & Mackay, do której należały już gorzelnie Fettercairn i Dalmore.
Nazwa zakładu Tomintoul pochodzi od nazwy wsi, położonej najwyżej w szkockich Highlands. Gorzelnia znajduje się około osiem kilometrów za wsią, poniżej niej, na skraju lasu, nad brzegiem rzeki Avon, dopływu rzeki Livet.. Do niedawna dodawany do nazwy zakładu człon "Glenlivet", który do dziś pozostał w nazwie przedsiębiorstwa, ze względu na bliskość rzeki Livet ma pełne uzasadnienie.
Okolica Tomintoul obfituje w wodę bardzo dobrej jakości, spływającą z wysokich gór Cairngorm. Dlatego od dawna działali tu nielegalni gorzelnicy. W samej wsi Tomintoul było ich dawniej, co najmniej kilku. Pierwszym zakładem działającym legalnie w Tomintoul była nieistniejąca już dziś gorzelnia Delanbo, założona około 1830 roku. Jej właściciel zbankrutował, później przez pewien czas zakład Delanbo należał do George'a Smitha, a w 1858 roku przestał istnieć.
Destylarnia Tomintoul leży na wysokości 350 metrów nad poziomem morza, zajmuje drugie miejsce wśród najwyżej położonych destylarni w Szkocji (pierwsze miejsce ma zakład Dalwhinnie w środkowych Highlands). Tomintoul czerpie do produkcji doskonałej jakości wodę, pochodzącą ze źródła Ballantruan, Źródło to bije na niedalekim stoku górskim.
W 1974 roku zakład Tomintoul został rozbudowany i zmodernizowany, wyposażono go w cztery alembiki (dwa komplety do podwójnej destylacji) i są to największe tego typu urządzenia w Speyside. Tomintoul ma również bardzo dużą przestrzeń magazynową, którą urządzono w ten sposób, że beczki z dojrzewającym destylatem poukładane są na siedmiu poziomach.
Większość produkowanego w Tomintoul destylatu wykorzystywana jest do zestawiania blendów firmy Whyte & Mackay.  Singla malt Tomintoul można nabyć w wersjach 8-, 10- 12- i 14-letniej oraz 30-letniej Stillman's Dram (ta ostatnia jest wersją luksusową).
Wśród wszystkich rodzajów whisky, które w swojej nazwie mają człon "Glenlivet" Tomintoul jest trunkiem najlżejszym.