Old Fettercairn

Zakład Fettercairn był drugim, po Glenlivet, zakładem destylacyjnym, który zaraz po uchwaleniu ustawy o prawie podatkowym, w 1823 roku, wykupił licencję na produkcję whisky. Destylacja odbywała się tu już wcześniej, tyle że w starej gorzelni, umiejscowionej w odległości około 5 km od nowej, większej, wybudowanej na terenie dawnego młyna zbożowego.
Zakład zawdzięcza swą nazwę wiosce Fettercairn, umiejscowionej we wschodniej części regionu Highlands. Znajduje się mniej więcej w połowie drogi między Brechin a Stonehaven, blisko wschodniego wybrzeża Szkocji, na północny wschód od Perth i Dundee. Niedaleko wioski stoi zamek Kincardine, do którego podobno po śmierci Makbeta przywieziono jego ściętą głowę.
Zakład czerpie wodę ze źródeł w górach Grampian.
Pierwszą licencję na produkcję whisky w Fettercairn przyznano Alexandrowi Ramsay'owi. Ramsay dzierżawił ten zakład za 21 funtów rocznie.
Fettercairn zaczął odnosić sukcesy rynkowe dopiero w czasach, gdy zakład przejął John Gladstone (ojciec premiera Williama Ewarta Gladstone'a). Utworzono wtedy spółkę Fettercairn Distillery Co.
Kryzys w branży whisky, który nastąpił na przełomie XIX i XX wieku spowodował, że zakład Fettercairn miał wiele długich przerw w produkcji i wiele razy zmieniali się jego właściciele. Do 1970 roku zarządzał nim Joseph Hobbs, poprzez zależną firmę Train & MacIntyre. Firma ta butelkowała Old Fettercairn jako 10- i 30-letnią whisky.
W 2002 roku gorzelnia należała do spółki Whyte & Mackay, która używała większość destylatu z Fettercairn do zestawiania swoich blendów.
Whisky z omawianego zakładu leżakuje w beczkach po sherry oraz, w większej części, w beczkach po bourbonie. Dębowe beczki z destylatem znajdujące się w magazynach Fettercairn pochodzą nie tylko z tego zakładu, ale także z Dalmore, należącego do tego samego koncernu.
W latach 60. zakład rozbudowano. W 2002 roku dojrzewało w nim 250 tysięcy beczek destylatu, w tym najstarszy (Dalmore) pochodził z 1939 roku. Single malt Old Fettercairn jest oferowany w wersji 10-letniej, a także w edycjach Stillman's Dram – 26-letniej i 30-letniej.
W niewielkim zakładzie Fettercairn znajdują się dwa komplety alembików do podwójnej destylacji. Alembiki te są charakterystyczne - mają system zewnętrznego chłodzenia wodą kolanka u wylotu szyjki. System uruchamiany jest podczas odpędu najlepszej części destylatu, tzw. middle cut. Taki zabieg zwiększa proces skraplania oparów destylatu wewnątrz szyjki i zwiększa powrót destylatu do dolnej części alembika do ponownej destylacji. To daje w rezultacie (przynajmniej częściowo) lżejszy i bardziej delikatny smak produktu tego procesu. Z zewnątrz można zaobserwować, że górna część szyjki jest omywana bieżącą wodą, która poniżej górnego zgięcia zbierana jest w rynienkę.
Osiem kadzi fermentacyjnych, wykorzystywanych w Fettercairn, zrobionych jest tradycyjnie z sosny oregońskiej. Warto zauważyć, że pochodząca z 1938 roku chłodnica, wykorzystywana w procesie destylacji, to najstarsze tego typu urządzenie na terenie Szkocji.
Budynek zakładu, który kiedyś był stajnią, został przystosowany na potrzeby goszczenia turystów i znajduje się w nim funkcjonalne Visitor Centre. W 2000 roku odwiedzało je 10 tysięcy turystów rocznie.