Whisky and Wine Place Logo
Zapraszamy do największego stacjonarnego sklepu z whisky w Polsce - kliknij!
Strona GłównaSzukaj
O autorze | Whisky | Nowości | Linki | Księga Gości | Zdjęcia | Downloads | Szkolenia | Kontakt


| Whisky | Whisky szkocka | Rodzaje Whisky | Whisky jęczmienne - Single Malt | Regiony produkcyjne | Highlands | Balblair

Balblair

Destylarnię w Balblair, w północnym rejonie Highlands, w okolicach Edderton, założył w 1790 roku John Ross. Tereny w pobliżu Edderton są znane z obfitego występowania młodego i kruchego torfu, co niektóre gorzelnie uznały za duży atut. Woda używana do produkcji whisky Balblair, przepływająca przez torfowiska, nadaje trunkowi korzenno-owocowy charakter.
Balblair jest jednym z najstarszych szkockich zakładów, istniejących do dzisiejszego czasu. Jego korzenie sięgają 1749 roku. Obecne budynki gorzelni pochodzą z 1870 roku i od tego roku nie zmieniły się znacząco.
Nie należy utożsamiać opisywanego zakładu z nielegalną gorzelnią, działającą wcześniej w wiosce Balblair na Czarnej Wyspie.
Nazwa „balblair” oznacza „miejsce bitwy” lub „miasteczko na równinie”. Pierwsza wersja miałaby związek z historią tego miejsca – około tysiąc lat temu ta część Szkocji uległa najazdowi Wikingów, druga – z ukształtowaniem terenu.
Gorzelnia należała do rodziny Johna Rossa przez 104 lata. W 1887 roku produkowała 50 tysięcy galonów (ponad 227 hektolitrów) whisky rocznie. Wnuk Johna Rossa – James sprzedał ją następnie Aleksandrowi Cowanowi. Miało to miejsce w 1894 roku. Nowy właściciel gruntownie rozbudował zakład w Balblair i powiększył jego część magazynową. To właśnie jemu zakład zawdzięcza obecny wygląd. Za jego czasów do Balblair dotarła kolej. Cowan na skutek wysokich podatków w końcu zbankrutował.
Po drugiej wojnie światowej, w 1948 roku, gorzelnia zyskała nowego właściciela. Ponoć na jej kupno Robert Cumming, doradca prawny gorzelni Banff, zdecydował się po spożyciu sporej ilości alkoholu, od razu wypisał czek i wręczył go dotychczasowemu właścicielowi. Na drugi dzień nie zmienił zdania i zdecydowanie upierał się przy swojej ofercie, mimo że została ona odrzucona. Po załatwieniu sprawy nabycia gorzelni Cumming zmodernizował ją, powiększył i prowadził do 1970 roku, kiedy przeszedł na emeryturę. Prowadził z dużym powodzeniem, gdyż w 1964 roku wydajność zakładu była już czterokrotnie większa niż za czasów Aleksandra Cowana. Później zakład stał się własnością firmy Hiram Walker, wchodzącej w skład Allied Distillers.
Destylację w Balblair utrzymywano do 1996 roku. Po przerwaniu produkcji w tymże roku chęć kupna wyraził Inwer House i natychmiast sfinalizował transakcję.
Przez wiele lat destylat z Balblair wykorzystywano do zestawiania blendów Ballantine’a, a także Bell’s i Whyte and Mackay.
Allied Distillers zagwarantował licencję dystrybucyjną firmie Gordon & MacPhail i głównie za jej pośrednictwem można było kupić single malta Balblair. Na rynek wypuszczona została także wersja 16-letnia, Balblair Elements bez określenia wieku i 33 bardzo rzadka whisky.

Poprawna wymowa słowa Balblair:

Na naszej stronie stosujemy pliki cookies, które umożliwiają prawidłowe działanie portalu oraz dostosowanie treści do potrzeb użytkownika. W każdej chwili można zmienić ustawienia dotyczące cookies tak, aby nie były one zapisywane. Korzystanie ze strony bez zastosowania takich zmian, oznacza, że cookies zostaną zapisane. Dowiedz się więcej.

Zamknij powiadomienie

Whisky, Whiskey: Szkolenia, Kursy, Degustacje

| O Autorze  | Whisky  | Nowości  | Linki  | Księga Gości  | Forum  | Zdjęcia  | Kontakty  | Downloads  | Szkolenia  | Mapa strony  | Polityka Cookies  |
| Degustacja cygar  | Degustacja whisky  |