Glengoyne

Zakład Glengoyne umiejscowiony jest dokładnie na pograniczu regionów Highlands i Lowlands. Umowna granica tych dwóch regionów przebiega przez teren, na którym stoją zabudowania gorzelni. Glengoyne został zaliczony do zakładów z Highlands ze względu na to, że czerpie do produkcji wodę pochodzącą z gór, które znajdują się po stronie Highlands.
Glengoyne znajduje się na północ od Glasgow, w zalesionej kotlinie, koło wodospadu Campsie, nieopodal jeziora Loch Lomond.
Zakład pierwotnie nosił nazwę Glenguin, która znaczy „dolina dzikich gęsi”. Zaczął działać na przełomie XVIII i XIX wieku, jako jeden z trzynastu zakładów położonych w tym rejonie. W roku 1833 uzyskał oficjalną licencję destylacyjną (jako jedyny spośród tych trzynastu zakładów) i został zarejestrowany pod nazwą firmy Burnfoot Distillery. Licencja gorzelni należała wtedy do Archibalda McLellana.
W 1876 roku nowym właścicielem opisywanej destylarni została spółka Lang Brothers Ltd. z Glasgow (czyli bracia Lang - Gavin, Alexander i William), produkująca blended whisky. Lang Brothers Ltd. należy obecnie do Edrington Group. Jest jednym z niewielu niezależnych, prywatnych przedsiębiorstw, zajmujących się produkcją whisky.
Bracia Lang przemianowali gorzelnię na Glenguin, czyli jej dawną nazwę. Zmiana nazwy zakładu na dzisiejszą – Glengoyne – nastąpiła w 1905 roku.
Do produkcji whisky Glengoyne celowo nie stosuje się torfu (właściciele twierdzą, że torf zabija delikatny smak ziarna jęczmienia). Z tego powodu słód jęczmienny suszy się tu nad ogniem, a nie nad żarzącym się torfem. Podstawą destylacji jest najdroższa odmiana jęczmienia – Golden Promise. Nad jakością beczek sprawuje pieczę grupa bednarzy z Jerez. Ponad 30% destylatu leżakuje w beczkach po sherry, najczęściej po sherry palo cartado.
Destylat Glengoyne stanowi podstawę do zestawiania blendów Lang Bros. Jest też składnikiem blendów Cutty Sark i The Famous Grouse. Single malt Glengoyne występuje w oficjalnych wersjach 10-, 17-, 21-,26 i 30-letniej. Firma wydała też kilkanaście edycji okolicznościowych i rocznikowych whisky Glengoyne. W jej ofercie znajdują się poza tym wersje single cask (zawartość butelki pochodzi z jednej specjalnie wybranej beczki), butelkowane jako cask strength (co oznacza, że butelkowanie odbywa się bez uprzedniego rozcieńczenia).

Z zakładem Glengoyne wiąże się kilka ciekawych faktów.
Pod koniec XIX wieku pracował tu poborca podatkowy Tedder, który określił jeden z podstawowych warunków, które musi spełnić whisky, żeby można ją było nazwać „szkocką”. Zasada ta, nakazująca co najmniej trzyletni okres leżakowania szkockiej whisky, została potem usankcjonowana prawnie. Prawo to obowiązuje do dziś. Warto wspomnieć, że Tedderowi chodziło właściwie, o „co najmniej trzy lata i jeden dzień”.
Z Glengoyne związana jest też na wpół legendarna postać z historii Szkocji – rozbójnik Rob Roy. To właśnie na terenie zakładu Glengoyne lub na terenach bezpośrednio do niego przylegających Rob Roy działał, miał kryjówki i został złapany przez swoich przeciwników.

Poprawna wymowa słowa Glengoyne: