Glenugie

Zakład Glenugie w regionie Highland powstał w latach 1933 – 1934, zbudowany przez spółkę Donald McLeod & Co. Na początku nosił nazwę Invernettie Distillery, którą zmieniono na Glenugie w 1837 roku. Jest najbardziej wysuniętą na wschód gorzelnią w Szkocji. Znajduje się w miejscowości Peterhead, na wschodnim wybrzeżu, w miejscu, gdzie rzeka Ugie wpada do Morza Północnego.
Zachowane budynki nie są tymi z czasów powstania zakładu, lecz pochodzą z 1875 roku, kiedy cały zakład przebudowano.
Kilka lat po zmianie nazwy na Glenugie w obiekcie zaprzestano produkcji whisky i uruchomiono w nim browar. Piwo produkowała tu firma Whitebread, znana z doskonałej jakości wyrobów.
W 1873 roku w Glenugie ponownie ruszyła destylacja whisky.
W latach 1884 – 1915 ówczesny właściciel gorzelni, Simon Forbes odniósł w branży spory sukces. W czasie I wojny światowej, jak wiele innych, zakład został zamknięty i do 1937 roku działał tylko przez jeden rok (sezon 1923 – 1924).
W latach 50. w Glenugie zwiększono ilość magazynów do dziewięciu (mogących pomieścić ponad 6 milionów dojrzewającej whisky), a moc produkcyjna gorzelni wzrosła dwukrotnie.
Od 1956 roku właścicielem Glenugie była firma Long John International. Destylatu Glenugie używano więc do zestawiania blendów Long John.
W 1983 roku, na skutek załamania w branży whisky, Glenugie została zamknięta. Teren zakładu podzielono i sprzedano dwóm firmom, zajmującym się wydobyciem ropy naftowej z Morza Północnego.
Właściciele gorzelni nigdy nie stworzyli oficjalnej wersji single malt Glenugie. Obecność tej whisky na rynku, w wielu różnych wersjach zawdzięczamy wyłącznie niezależnym dystrybutorom.