Pierwsza wzmianka historyczna o whisky pochodzi z dnia 24 lipca 1494 z dziennika podatkowego, w którym zaznaczone jest dostarczenie mnichowi Johnemu Cor z opactwa Lindores w Fife, oÅ›miu bolli sÅ‚odu (okoÅ‚o 1900 funtów, lub 870 kg ) w celu wyprodukowania aquavitae dla swojego wÅ‚adcy króla Jakuba IV, który zagustowaÅ‚ w tym trunku prowadzÄ…c dziaÅ‚ania wojenne na wyspie Islay.
Jak mówiÄ… legendy, tajniki produkcji whisky przynieÅ›li na drugi brzeg Morza Irlandzkiego mówiÄ…cy po gaelicku Celtowie, którzy zaÅ‚ożyli w VI wieku na zachodnim wybrzeżu Szkocji Królestwo Dalriady. InnÄ… bardziej znanÄ… nazwÄ… tego ludu sÄ… Szkoci.
Nazwa whisky pochodzi od Å‚aciÅ„skiego okreÅ›lenia „aqua vitae” – „woda życia”, które w jÄ™zyku szkocko - gaelickim brzmiaÅ‚o „uisge beath” albo „usquebaugh”, a wymawiane byÅ‚o przez Szkotów „uisghi”, a to prowadzi nas już bezpoÅ›rednio do whisky. Pisownia wspóÅ‚czesna whisky pojawia siÄ™ dopiero od roku 1716.
W połowie XVIII wieku nowy termin malt spirit wypiera powoli określenie aqua vitae.
Pierwsza wzmianka o markowej whisky pochodzi z roku 1690 i dotyczyÅ‚a whisky „Ferintosh”. Gorzelnia Ferintosh zostaÅ‚a zaÅ‚ożona na wyspie Black Isle, przez Duncana Forbesa w 1670 roku. ByÅ‚ on wpÅ‚ywowym czÅ‚onkiem Wigów i zwolennikiem Wilhelma OraÅ„skiego, czego skutkiem byÅ‚a napaść i splÄ…drowanie w roku 1689 jego gorzelni przez popleczników Jakuba II. Po tym incydencie Forbes domagaÅ‚ siÄ™ odszkodowaÅ„, które uzyskaÅ‚: przywilej pÄ™dzenia whisky ze zbóż uprawianych w swoich posiadÅ‚oÅ›ciach, po uiszczeniu rocznej opÅ‚aty w wysokoÅ›ci 400 marek (okoÅ‚o 22 funtów). Zwolnienie trwaÅ‚o przez 95 lat. Przez ten czas rodzina Duncana dorobiÅ‚a siÄ™ fortuny, dokupili sÄ…siednie ziemie i postawili jeszcze 3 kolejne gorzelnie. U schyÅ‚ku lat 60 XVIII wieku Ferintosh Distillery produkowaÅ‚a niemal 75% legalnie pÄ™dzonej whisky w Szkocji, a sÅ‚owo Ferintosh staÅ‚o siÄ™ synonimem jakoÅ›ci. Później w roku 1893 nazwÄ™ „Ferintosh” przejęła inna gorzelnia zwana do tej pory Ben Wyvis (nie ta Ben Wyvis z Invergordon).
W 1822 wydano ustawÄ™ surowo karzÄ…cÄ… tych, którzy nielegalnie pÄ™dzili whisky. Wydana w kolejnym roku ustawa celna byÅ‚a próbÄ… zachÄ™ty do tworzenia legalnych wytwórni whisky, ponieważ znosiÅ‚a zarówno cÅ‚a, jak i ograniczenia w eksporcie do Anglii. Książę Gordon (czwarty Diuk Gordon, jeden z najpotężniejszych wÅ‚aÅ›cicieli ziemskich na póÅ‚nocnym zachodzie), którego posiadÅ‚ość obejmowaÅ‚a obszary Glenlivet, byÅ‚ inicjatorem reform i zachÄ™caÅ‚ swoich dzierżawców, do wykupienia licencji umożliwiajÄ…cych legalne pÄ™dzenie, miÄ™dzy innymi Georga Smitha (byÅ‚ on wnukiem Johna Gow, który walczyÅ‚ po stronie KsiÄ™cia Karola Edwarda Stuarta. ZmieniÅ‚ on nastÄ™pnie nazwisko z Gow na Smith i zajÄ…Å‚ siÄ™ uprawÄ… ziemi), producenta whisky, którÄ… później nazwano The Glenlivet. ByÅ‚ to pierwszy zarejestrowany zakÅ‚ad produkujÄ…cy whisky w Szkocji. Takim oto sposobem nazwa Glenlivet oznaczajÄ…ca poczÄ…tkowo parafiÄ™ poÅ‚ożonÄ… w głębi gór Cairnort, okreÅ›la dziÅ› charakterystyczny typ whisky ze Speyside.
Szczytowym punktem w dziejach produkcji maltów byÅ‚ rok 1899, kiedy dziaÅ‚aÅ‚o 148 gorzelni. W 2002 czynnych byÅ‚o okoÅ‚o 90 gorzelni pracujÄ…cych w peÅ‚nym lub nie peÅ‚nym wymiarze godzin.