Islay

W 1727 roku wyspę kupił Daniel Campbell z Shawfield, deputowany Glasgow, kt�ry popierał podatek słodowy (malt tax) z 1725 roku, za co tłum splądrował jego dom.
Whisky pochodząca z tego regionu charakteryzuje się morzem, jodem i dymem. Spośr�d wszystkich gatunk�w regionalnych jest to najbardziej aromatyczna whisky i najłatwiejsza do rozpoznania. Przyczyna jest bardzo prosta: torf. Wyspa Islay to ogromne bogactwo pokład�w torfu, przez kt�re przepływają liczne potoki, z kt�rych czerpie się wodę do destylacji. Woda ta posiada już bardzo mocne aromaty torfu. Dziś pracuje tu tylko 7 zakład�w: Ardbeg, Bowmore (jednocześnie gł�wne miasto na Islay), Bruichladdich, Bunnahabhain, Caol Ile, Lagavulin, Laphroaig. Cały czas są jeszcze dostępne destylaty z zamkniętej w 1983 roku destylarni Port Ellen (drugie największe miasto regionu). Najszlachetniejszym maltem jaki kiedykolwiek był robiony na Islay był 21 letni Upper Cragabus. Dziś tutejsze gorzelnie można podzielić na 2 grupy p�łnocną i południową przy czym Bowmore leży między nimi, zar�wno geograficznie jak i pod względem stylu produkowanych trunk�w. Nie wszystkie malty z Islay mają tak silny dymny aromat. W Bruichladdich, Bunnahabhein nie spos�b wyczuć śladu dymu, a Bowmore i Coala Ile mają go bardzo niewiele. Tylko w maltach pochodzących z południa wyspy można znaleźć sporo fenoli (Ardbeg, Lagavulin, Laproaig i Port Ellen). Generalnie whisky z p�łnocy wyspy są dużo łagodniejsze i nie czuć w nich dymu, w por�wnaniu z tymi z południa.